نمي دونم چي شد سيزده بدر شد / گوشم از جيغ و داد و نعره کر شد

به ياد تعطيلات رفته از دست / غم و غصه کنارم همسفر شد

از آجيل شب عيد مونده تخمه / تموم پسته ها زير و زبر شد

رو پيچ و تاب سبز سبزه ي عيد / گره از بخت ما هم کور تر شد

عروس تنگ من ، زنداني عيد / از آن قصر بلوريش به در شد

دروغ سيزده هر ساله ي ما / عجب عيدي به نيکويي بسر شد !